Adını Alman doktor Alois Alzheimer' dan alan bu hastalıkda genetik yatkınlık önemli bir faktör. Sadece beslenmeyle direkt ilişkisi tam olarak ispatlanmamış olmakla beraber, beyin sinir hücrelerinin ölmesiyle birlikte ortaya çıkıyor. Beynin belli bölgelerine bilinmeyen bir nedenle birtakım proteinler birikir ve buda haberleşmeyi sağlayan sinirlerde tahribat yapar. İlk belirtisi unutkanlıkla başlar, yeni bilgileri öğrenme güçlüğü, konuşma bozukluğu, karar verme güçlüğü, kişileri tanıyamama, yolunu kaybetme gibi zihinsel belirtilerle devam eder.
Halk dilinde 'bunama' diye adlandırılan bu hastalığın eskiden 65 yaş üzeri ağırlıklı olarak ve kadınlarda daha sıklıkla görülmesine rağmen günümüzde bu yaş ortalaması 40'lı, 50'li yaşlara kadar düşmüştür. Beni bu hastalıkta en çok korkutan, tehlikenin yıllar içinde biz hiç farkında olmadan ilerlemesi, ancak çok zaman sonra günlük yaşamı etkiler hale gelmesi ve kişiyi geri dönüşü olmayan çaresiz, bakıma muhtaç bir hale getirmesidir. Sonuç itibariyla beyin tamamen çökmektedir.
Kanserden daha tehlikeli olan bu rahatsızlığa yakalanmamak için ne yapıcaz?
-Koşma, yürüme, bisiklete binme gibi aktivitelerden birini günde en az yarım saat yapmalıyız.
-Kilomuzu kontrol altında tutmalıyız.
-Beynimizi aktif bir şekilde çalıştırmak gerekliymiş. Sadece bulmaca çözmek değil, kitap okumak, yabancı dil öğrenmek, beyni zorlayıcı yeni bilgiler öğrenmek.
-Sosyalleşmek. Yeni arkadaşlar, yeni sosyal aktiviteler, örneğin dans kursları gibi.
-Şeker, tansiyon ve kalp rahatsızlığını kontrol altında tutmamız gerekiyor.
-Koyu renkli kabuğu olan meyve ve sebzeleri tercih etmeliyiz. Folik asit, omega-3 yağ asitleri ve E vitamini üçlüsünün kullanımında hastalık riski dahada azalmakta.
-Kişiliğimizi değiştirmeliymişiz. Depresyona yatkın, stresli değilde bir amaç edinip, kendimizi disipline etmeli, sorumluluk sahibi olmalı, üreten bir yaklaşımda olmalıymışız. En çok bu maddeyi sevdim. Dünyada herkes böyle olsa hiç sorun kalmaz zaten, düşünsenize herkes kendi işinde, gücünde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder